Bir SOMyA üstünde
Bin unut yeÅŸersin diye
Kömür karası umutlarını
Isıtan bir baba
Ölmeden mezarda yaşamın
Hayata dibinden tutunmanın
Aydınlık görmeden yaşamanın
Evladımın SOMyA’sının üstüne
Rahat bir döşek koyayım
Umutlarını kömürle ısıtayım demenin adıdır SOMA
İçi değil teni kararanların
Som altından kalbi olanların
Umutsuzluğa değil umuda çırpınanların
Adıdır, şanıdır Soma
Yüreğin senin pamuk
Bizimkisi kömürden
Sen çalışır yaşarsın
Bizler anı yaşarız
Abi bide dalkavukça
Yedikleriyle içtikleriyle giydikleriyle
Konuştuklarıyla yaftalarız
Yargılarız insanları
Bizde vicdan kalmamış be abi
Sen devlet malına zarar gelmesin dedin
Çizmemi çıkarayım dedin ya hani
Çıkar abi çıkar
Çal başımıza
Çal insanlığımıza
Çal konuştuklarımıza
Çal altındaki çamuru
Biz kerpiçten insanlara..
“Fazla kazdınız abi
Cennete düştünüz..”
İçimiz acıyor, aklımızda hep Soma..
